![]() |
|
Testimonials
Ik voel als herboren en het voelt dat ik een megastap heb gezet in mijn controledwang en smetvrees. Iets wat ik in ieder geval de afgelopen drie dagen met zoveel meer gemak en plezier anders aanpak. Het voelt zo veel vrijer en losser en mijn energie is zo prettig.
*
Een zweethutceremonie als belangrijkste onderdeel van een vierdaagse training voor 25 transformatiemanagers. Dat vond ik best wel een spannend idee. Ik ken Huib al geruime tijd en heb de zweethutceremonie zelf ervaren als een krachtig middel om bij mezelf te komen. Het was genieten. Maar ook afzien, omdat ik weerstand in mezelf tegenkwam waarmee ik in gevecht ging. En dan wordt het zwaar.... Doordat ik zelf voor de zweethutceremonie had gekozen, was ik voorbereid en gemotiveerd om helemaal mee te doen. Maar hoe zou het zijn als een groep collega´s zo ineens een zweethutceremonie zou gaan doen. We zijn het avontuur aangegaan. De hut werd door de groep zelf gebouwd en hout voor het vuur werd zelf geregeld. De ceremonie duurde tot diep in de avond. Het werd een groot succes.
Bedankt Huib. Het was een voorrecht om met je samen te werken. Op naar het volgende avontuur! Gijsbert Markies, Another sweat lodge ceremony November 23, 2014 Way back Merijn introduced me to the sweat lodge and it’s positive effects. I want to tell you about my experiences during this lodge. Sweat lodge ceremonies are ideally suited to tell the brain to shut up. Heat like that makes it hard to think, so you really have to be “in the moment”. A ceremony with Huib (our ceremony master) consists of four rounds of about three quarters of an hour to an hour. My four rounds went like this: Now I’m back home feeling quite nice behind a warm fire. Only tired to no end. Hope Heleen wants to cook. Sjoerd http://www.sjroep.org/2014/11/23/another-sweat-lodge-ceremony/
Het ritueel, ter ere van de sterfdag van mijn paard, was bijzonder. Bijna vrolijk, wonderlijk genoeg. En Huib zat erachter. Die avond verscheen hij, en we togen de weilanden in, naar een plek waar mijn merrie vaak had gelopen. In een schaal maakte Huib met hout een vuurtje. We staken een lantaarn aan en plaatsten een foto van Isa op een geïmproviseerd altaartje.
Huib speelde de trommel en beroerde de klankschaal. Het leek alsof Isa geamuseerd kwam kijken. En toen was het voorbij. Isa is herdacht. In stijl. Ik moest er van huilen. Ingrid
|
|
- This page was last modified on 25/03/2015 at 18:42.Realisatie: Shanra - Numaga-Design |